Natte Berg

Ik ben gisteren de, uit de Tour de France bekende, 1567 meter hoge Mont Aigoual opgereden. De naam van de berg is ontleend aan de overvloedige regens die de flanken teisteren. De warme vochtige lucht die uit het zuidelijke Rhônedal opstijgt tegen de Cevennen ontlast zich tegen de flanken van de Mont Aigoual, wat Regenberg betekend.

Niet alleen regende en stormde het maar ook de temperatuur daalde naar 2.5 graden Celsius.

Het blijft mooi weer

Ruim 900 kilometer ben ik vanaf de Spaanse Costa-Blanca naar het noorden gereden op zoek naar het ideale weer voor den enthousiaste fotograaf, maar het is nog steeds zonnig en warm. Ik zit nu in de Franse Cévennes en ook daar is geen wolkje aan de lucht, afgezien van het mini wolkje links van de kerktoren dan.

Overdag schijnt ook hier de zon onbarmhartig, het enige verschil is dat het in de nacht sterk afkoelt. Onderweg naar het noorden kom je nog heel wat toeristen tegen, zoals deze collega camperaars die in een dorpje langs de rivier stonden en de schone was buiten hingen.

Moraira, al ruim 3 maanden zonder regen

Soms lijkt het ’s morgens vroeg of het gaat regenen - dat was afgelopen vrijdag en zaterdag ook voorspeld – maar er is in Moraira al ruim 3 maanden niets gevallen. Het gekke is dat het vorige week overal in de omgeving wel heeft geregend maar de weergoden hebben dit puntje in zee overgeslagen. En volgens het weerbericht is er ook geen regen in aantocht, hoewel dat natuurlijk kan veranderen.

Voorlopig is het iedere dag stralend weer met temperaturen van ruim boven de 30 graden Celsius. De toeristen hebben er natuurlijk geen hekel aan maar mij kost het uren aan het besproeien van mijn tuin en begint die zon me eerlijk gezegd een beetje de strot uit te komen, tijd voor mooie wolken en een heerlijke regenbui. Ondertussen vind ik het knap dat er altijd water uit de kraan komt want toen ik dit voorjaar in Nederland was en het daar al enkele weken niet had geregend, ontstonden er direct problemen met de watervoorziening. Terwijl Nederland toch  – anders dan Spanje - als een waterrijk land bekend staat.

Ondanks de onafgebroken hoge temperaturen – het is nu haast middernacht en op het terras is het nog 27 graden Celsius - kun je door de verandering van het licht toch merken dat de herfst er aan begint te komen.

Maar mij duurt het iets te lang, ik haal mijn campertje maar weer eens van stal en ga de regen opzoeken.

Grauwe gors (Miliaria calandra)

Nooit, maar dan ook nooit zal de Grauwe gors met zijn zang een talentenjacht winnen. Hij doet weliswaar zijn uiterste best en gaat er helemaal voor, maar het klinkt nergens naar. Tenminste voor mij dan, op de site van Aviflevoland kun je zijn zang horen, misschien vinden jullie het wel mooi.

  

Zelf vind hij het in ieder geval wel geweldig want hij gaat goed in het zicht zitten zingen, terwijl andere vogels die wel prachtig zingen - zoals de Nachtegaal – zich verbergen in het bladerdak.

Maar dat duidelijk in het zicht zitten zingen heeft ook een andere reden. De Grauwe gors is een polygame soort en paart met meerdere vrouwtjes, ze zetten hun zang voort om hun territorium tegen indringende mannetjes te verdedigen en dat lukt natuurlijk nooit met een prachtige welkomstlied.

In Spanje is het een vrij algemene broedvogel, in Nederland echter is de Grauwe gors zeldzaam geworden. In 1997 waren er ongeveer 130 broedparen, dit aantal is waarschijnlijk jaarlijks met ca. 5% afgenomen. Tegenwoordig broedt de Grauwe gors op een enkele uitzondering na in Nederland alleen nog in Limburg en Zeeuws-Vlaanderen.  In Vlaanderen waren er in 2005 rond de 150 broedparen. De Grauwe gors staat daardoor als ernstig bedreigd op de Nederlandse rode lijst en als bedreigd op de Vlaamse rode lijst. Beide seksen hebben hetzelfde verenkleed, maar de mannetjes zijn ongeveer 20% groter dan de vrouwtjes.

Azul

In de haven van Teulada-Moraira staat een toiletblok dat nauwelijks contrasteert met de blauwe lucht.

Algueña, Corazón del Marmol

Niemand zal kunnen zeggen dat het geen leuke gemeente is. Het heeft gezellige straatjes, een mooie kerk, er komt heerlijke wijn vandaan, het is er vrijwel altijd prima weer, en het ligt in het hart van de Alicantijnse marmerstreek.

En dat marmer is nu juist het probleem. Want O, o, wat is er huis gehouden in de omliggende bergen. Ik kan er zo snel geen Nederlands woord voor bedenken maar ik ken een Duits woord wat precies de lading dekt, rücksichtslos (zonder over de consequenties of gevolgen na te denken).

De laatste jaren zijn er door de crisis in de bouw tientallen mensen uit de marmerindustrie ontslagen. Er is Europees geld heengegaan – ze schijnen in Brussel over enorme voorraden te beschikken - en dit zou dus het moment moeten zijn om het anders aan te pakken, en in ieder geval iets aan natuurherstel te gaan doen. Ik ben echter bang dat, dat pas gebeurt als er modderstromen naar beneden komen en er mensen en huizen bedolven worden.