Hij zit er nog steeds

Hoewel we dit jaar nog nauwelijks winter hebben gehad en je tot een uur of drie de deuren open kunt laten staan omdat het buiten warmer is dan binnen, is de winter voor de vogels toch nog niet helemaal voorbij. Iedere nacht slaapt de Zwarte roodstaart (Phoenicurus ochruros) nog op een smal richeltje van de balken op het overdekte terras. En zolang hij dat doet, en nog niet vertrokken is, moet er normaal gesproken nog iets van winter komen.

Om opmerkingen over de stierenkop te voorkomen, ik ben geen voorstander van stierenvechten maar weet ook dat door het verbieden van stierengevechten het prachtige ras van de Spaanse vechtstier zal uitsterven. Lees Argumenten voor en tegen stierenvechten op Wikipedia. 

De Zwarte roodstaart levert op zijn beurt het dagelijkse gevecht om voedsel. Deze ca. 15cm. grote vogel leeft van insecten en vruchten. Het is een trekvogel met een sterk uiteenlopende habitat. Sommige leven in oude steden en dorpen of op industrieterreinen en in ruïneuze gebouwen. Anderen op afgelegen kliffen en in bergkloven ver van stedelijke invloeden. Nu ik de tekst terug lees hoop ik niet dat hij het overdekt terras heeft uitgekozen omdat mijn huis een ruïneus gebouw zou zijn. 

Het is maar wat je lekker vind

Mijn keus zou het niet zijn, maar deze Hop (Upupa epops) is geweldig in zijn hopjes met een heerlijke larve. Gelukkig komen deze prachtige vogels nog voor aan de Spaanse Costa-Blanca. Wat op zich vreemd is, want ze zijn gek op mest en composthopen en die zijn met de bouw van de duizenden villa’s en appartementen grotendeels verdwenen. Hij staat als verdwenen op de Nederlandse en Vlaamse rode lijst. Internationaal is het geen bedreigde soort, en staat dan ook als niet bedreigd op de internationale IUCN-lijst. 

Witkopeend (Oxyura leucocephala)

Het begint vervelend te worden maar er komen helaas steeds meer zeldzame vogels, ook de Witkopeend staat op de internationale rode lijst als bedreigde diersoort. Aan het begin van de 20ste eeuw waren er nog 100.000 witkopeenden terwijl dit aantal in 1991 werd geschat op 19.000. Tussen 1990 en 2007 is de populatie waarschijnlijk verder afgenomen tot minder dan 10.000 exemplaren. In Italië, Frankrijk, Hongarije, de meeste Balkanlanden, Israël en Egypte is de soort uitgestorven. 62% van de overgebleven populatie overwintert in Turkije. Maar er is nog een ander probleem, de aan de Witkopeend verwante Rosse stekelstaart uit Amerika heeft zich gevestigd als exoot in Europa. Doordat deze Rosse stekelstaart in de vrije natuur hybridiseert met de zeldzame Witkopeend, dreigt deze nu uit te sterven. Er worden daarom plannen gemaakt om de Rosse stekelstaart in Europa te gaan bestrijden. Voor jagers die het niet zo nauw nemen is de Witkopeend een willige prooi, hij vliegt niet gemakkelijk op en zoekt eerder zwemmend dan vliegend naar dekking. 

De Witkopeend is een vogel uit de familie Anatidae (Zwanen, ganzen en eenden). Een volwassen exemplaar is ongeveer 45 centimeter groot en is daarmee iets kleiner dan de Wilde eend. De woerd heeft een zwarte kruinstreep en een zwart omrand oog en voor de rest een zuiver witte kop. Hij heeft in de broedtijd een grote, aan de basis gezwollen lichtblauwe snavel. De borst, flanken en rug zijn lichtbruin. Het vrouwtje heeft een dofbruin verenkleed. De witkopeend lijkt erg op de – kleinere - Rosse stekelstaart en verschilt daarvan door zijn opvallend grote snavel.

Plaatselijk kun je hem in Spanje nog aantreffen, zoals dit exemplaar wat ik in de provincie Cádiz kon fotograferen. In Nederland en België komt hij een enkele keer als dwaalgast voor, ook onlangs is er in Nederland op de Reeuwijksche Plassen een Witkopeend gespot. 

Weer een geringde vogel

Ik zag hem op een zandberg zitten, maar hij had mij natuurlijk al veel eerder gezien en ging dan ook onmiddellijk op de wieken. 

Bij het opstijgen van de vogel zag ik dat ook deze Vale gier (Gyps fulvus) een ring om had. Aangezien de Vale gieren al een paar keer naar Nederland en België zijn gevlogen is het dus best mogelijk dat de ring van deze Spaanse gier – zoals ik van het Nederlands blauwborstje in Spanje – in Nederland of België kan worden afgelezen. Het lijkt me trouwens een hele klus om deze krachtige vogels met hun scherpe snavels te moeten ringen.