Van de Costa Blanca naar Nederland II - Teruel

We vervolgen onze weg door de provincie Teruel op weg naar Nederland. In april ligt er vaak nog sneeuw in delen van de provincie, terwijl onderwijl het graan al opkomt.

De provincie Teruel heeft een droog klimaat, er komen temperatuurschommelingen voor tot 20 graden in enkele uren tijd. In de stad Teruel kunnen de temperaturen variëren van +40ºC tot -20ºC.

Niets voor niets noemen Spanjaarden de provincie het Siberië van Spanje. Er bevinden zich in de provincie Teruel twee skicentra, Javalambre en Valdelinares, op iets meer dan een uur rijden van het centrum van de stad Valencia.

Hetzelfde onderwerp ziet er in de zomer natuurlijk heel anders uit dan in de winter. Het mooie van het binnenland van Spanje is dat je echt de seizoenen ziet, Iets wat je aan de Costa’s, met hun milde klimaat, vaak moet ontberen.

Behalve de extreme temperaturen is de provincie ook dun bevolkt. De bevolkingsdichtheid bedraagt ca.10 inwoners per vierkante kilometer. In Nederland is dat circa 40 maal zoveel. 25% van de bevolking van de provincie Teruel woont in de hoofdstad.

De provincie Teruel is nog vrij authentiek en traditioneel. De helft van de 236 gemeenten van de provincie bestaat uit dorpen en gehuchten van minder dan 200 inwoners.

Die inwoners zijn, in die kleine dorpen, vaak familie van elkaar en ze zijn overwegend van middelbare leeftijd of ouder. De jeugd trekt meestal weg naar de grote steden of de kust. Hoewel je nu ook in de meest afgelegen gehuchten wel jonge immigranten ziet uit Noord-Afrika en het voormalige Oostblok. En -of course- de gepensioneerde Engelsman, maar die kom je werkelijk overal in Spanje tegen. 

Het geloof heeft eeuwenlang een rol gespeeld en doet dat voor de ouderen nog steeds. Het is soms ontroerend om te zien welke prachtige kerkjes zulke kleine gemeenschappen hebben. 

Hoewel het onderhoud van al die kerkgebouwen wel een probleem begint te worden. De hertelwerkzaamheden bestaan meestal uit een noodoplossing om het gebouw voor instorten te behoeden en vaak zijn deze werkzaamheden -door geldgebrek- van slechte kwaliteit of architectonisch niet juist.

In de provincie Teruel vind je ook nog de typische Spaanse symbolen zoals de molens van Don Quijote.

En oude kastelen bovenop een berg, gemaakt van uitgehakte stenen uit diezelfde berg. Zodat er vrijwel geen kleurverschil is met het bouwwerk en de rotsen.

Een roofvogel die je er in de zomer veel ziet op de daken van ruines is de Zwarte wouw (Milvus migrans) .

Deze vogel foerageert vaak op vuilnisbelten maar ook langs stuwmeren, waar hij probeert om een visje te verschalken. Meestal zijn dat gewonde vissen of dode exemplaren langs de oevers. In herfst trekt de Zwarte wouw naar Afrika,  je ziet dan alleen nog de Rode wouw (Milvus milvus) over het landschap vliegen. Een landschap dat afhankelijk van de seizoenen zijn kleuren aanneemt.

 

Ondertussen zijn we dit prachtige landschap haast uit en zijn we ongemerkt bij de provincie Zaragoza aangekomen.

 (Wordt Vervolgd)