Geelgors (Emberiza citrinella)

Foto boven: Geelgors (Emberiza citrinella)

De Geelgors (Emberiza citrinella) wordt ook wel de gouden gors genoemd, naarmate de zomer vordert wordt het mannetje egaler geel. 

Foto boven: Grauwe gors (Miliaria calandra)

Ik heb me altijd afgevraagd waarom ze de Grauwe gors de Grauwe gors noemen maar als je de Grauwe gors met de Geelgors vergelijkt dan is het inderdaad een wat grauw vogeltje, maar daarom niet minder mooi.

De Geelgors (Emberiza citrinella) is een zangvogel die vaak in groepjes is te zien, ’s Zomers zingt het mannetje zijn eenvoudige metalig klinkende zang. Het is een stand- en zwerfvogel die iets groter is dan de mus. Een Geelgors kan 16 tot 17 centimeter groot worden. De Geelgors leeft hoofdzakelijk van zaden maar in de broedtijd ook van wormen en insecten. Bij verstoring vliegen ze naar de dichtstbijzijnde heg of hoge boom. Het nest van de Geelgors is een vrij omvangrijk bouwwerk meestal aan de voet van een heg of dicht bij de wortels van een struik.

In de winter lijkt het mannetje meer op het vrouwtje en is het verenkleed wat bruiner. In de vlucht is de Geelgors van andere geelbruine vogels te onderscheiden door de relatief lange staart met witte staartzijden.

De Geelgors komt voor in heide begroeid met ver uit elkaar staande bomen, in bosranden, wegbermen en in heggen en houtwallen. Door het verdwijnen van heggen en houtwallen is de geelgors in de twintigste eeuw sterk achteruitgegaan.