Parc Natural dels Ports, Tarragona

In het dorpje Arnes in de provincie Tarragona heb ik mijn busje, op een leegstaand landje, tussen de huizen geparkeerd. Morgenvroeg wil ik naar het, vlakbij gelegen, Parc Natural dels Ports want daar zit de Iberische steenbok. Arnes is een leuk authentiek plaatsje en ze zijn er, net zoals in de rest van Spanje, meester in het wegwerken van kabels. 

Als ik omhoog kijk zie ik dat het terrasje boven me er niet al te solide uitziet. Maar gedurende de nacht hoor ik geen vallend gesteente zodat ik prima uitgerust, al vroeg uit de veren ben.

Als je van Arnes de richting Tortosa oprijdt, zie je niet ver van Arnes – aan de linkerkant - de plaats Horta de Sant Joan liggen. Vlak voor de afslag naar deze plaats ligt – aan de rechterkant - een ingang naar ‘Parc Natural dels Ports’. Het eerste stuk rij je door akkers met prachtige oude olijf- en amandelbomen, iets verder aan de linkerkant ligt een parkeerplaats en begint het natuurpark.

 Jaume, Ramon, Jordi, David i Pau

Bij de parkeerplaats zie ik dat er sinds mijn laatste bezoek van een aantal jaren geleden, een monumentje is geplaatst. Ik weet dat er een paar jaar geleden een enorme brand heeft gewoed in het park, maar ik link dat toch niet direct aan de steen. Van de Catalaanse tekst op de steen begrijp ik ook niet zoveel, ik heb mijn handen al vol aan het Castiliaans. Later zoek ik op wat er is gebeurt en dit is het trieste verhaal:

De Telegraaf vr 24 jul 2009

In Spanje is een 31-jarige brandweerman in het ziekenhuis van Barcelona bezweken aan zijn verwondingen. Hij was dinsdag bij bluswerkzaamheden nabij Tarragona zwaargewond geraakt. Vier van zijn collega's kwamen die dag om, toen de wind plotseling draaide en ze in het natuurpark Els Ports omsingeld werden door de vlammen.

En dit is het vervolg:

SpanjeVandaag | 12 januari 2010

Tarragona – De politie heeft twee mannen aangehouden die ervan verdacht worden de bosbrand in Horta de Sant Joan van 21 juli afgelopen zomer te hebben aangestoken. Bij de enorme bosbrand zijn vijf brandweermannen omgekomen en is er een ernstig verbrand. Beide mannen behoorden tot een groep van duizend werkelozen die de Generalitat werk had gegeven tussen maart en juni 2009 om de bossen schoon te maken en nou net bosbranden te voorkomen in de omgeving. Daarnaast schijnt een van hen tevens een korte periode als boswachter te hebben gewerkt tussen 2002 en 2005. Volgens diverse Catalaanse kranten zouden de twee een brand hebben gestoken in het midden van een droog bos, de zogenaamde zone Mas Pixantó, om daar een maaltijd te bereiden, iets wat verboden was, en daar foto’s van hebben gemaakt met hun mobiele telefoons. Een van hen heeft zelfs foto’s gemaakt van de vlammen die op dat moment al oncontroleerbaar waren. Nadat het tweetal uit het bos was vertrokken en de vlammen steeds grotere vormen aannamen en oncontroleerbaar hun verwoestende kracht lieten zien, belde het tweetal het noodnummer van de Generalitat met de mededeling dat zij een brand hadden gezien in de bossen. Schijnbaar is dat telefoontje de doorslag geweest om het tweetal te kunnen aanhouden. De twee brandstichters zullen door de openbare aanklager aangeklaagd worden voor doodslag van de vijf omgekomen brandweermannen. Een van de families van de brandweermannen is een rechtszaak aangespannen tegen de twee jonge mannen.

Tijdens mijn recente tochten door Spanje en Portugal ben ik helaas die afschuwelijke bosbranden al verschillende malen tegengekomen. En als je ze ziet denk je onwillekeurig aan al die dieren die in die kolkende vuurzee omkomen en aan de natuur die weer tientallen jaren nodig heeft om te kunnen herstellen. Hier op deze vroege morgen, op deze mooie plaats in het bos, wordt je geconfronteerd met het menselijk leed van een dergelijk bosbrand.

Ondanks de prachtige natuur en het gezang van de vogels is mijn stemming behoorlijk gedaald, wat zijn dat toch voor idioten die willens en wetens in een kurkdroog bos een vuur maken.  

In gedachten verzonken ben ik ongemerkt aangekomen bij een amandelboomgaard in het park, door de bergen erachter komt daar de zon nu pas op. En plotseling zie ik hem de……………………..

Iberische steenbok (Capra pyrenaica)

Vanaf de bergen zijn twee bokken naar beneden gekomen, aangelokt door het verse gras dat onder de amandelbomen groeit. Wat een mooie dieren, op slag heb ik er weer zin in. Wilde dieren hebben altijd iets waardigs, ze gaan wel op de vlucht maar altijd op een manier waarop ze lijken te zeggen, maar niet voor jou.

Iets verderop gaat een bok, voordat hij weer in het bos verdwijnt, nonchalant staan te poseren. Ondertussen denk ik bij mezelf hoe kwetsbaar dit dier is, want als ik hem kan fotograferen kan een jager hem ook schieten. Nu maar even niet aan denken en genieten van zijn aanblik.