Voetbalclub “de Onbevlekte” verlaat voortijdig het veld

Afgelopen zondag in de namiddag, ik zit op een bankje voor de gemeentelijke begraafplaats van Teulada en overdenk dat er al heel wat mensen die ik heb gekend, hier achter de muur liggen. Ik laat ze in gedachten de revue passeren met hun aardig en eigenaardigheden, hun deugden en ondeugden als ik hoefgetrappel hoor en een meisje op een paard zie komen aanrijden. Ik moet gelijk denken aan de prachtige witte andalusische hengst met zijn lange golvende manen die ik ooit kocht van een bekende supermarkteigenaar uit Moraira en die op het kerkhof tegenover mij zijn laatste rustplaats heeft gevonden. Verongelukt in Oostenrijk met zijn veel jongere vriendin die het ongeluk – zwaargewond - ternauwernood overleefde. Toen kon je nog door Moraira en over het strand galopperen, nu is dat onmogelijk geworden met al die toeristen en het daardoor overvolle strand. Embrujado heette het paard, de behekste. Ik zit nog een tijdje te overpeinzen als er achter mijn rug een hels kabaal los breekt. Pal aan de overkant van de begraafplaats ligt het sportveld van Teulada, voor mij een beetje vreemde combinatie maar hier niet abnormaal. 

Je zult maar CF Inmaculada (onbevlekte) heten en het dan aan de stok krijgen met de tegenpartij. Toch gebeurde dat afgelopen zondag op het veld van de tegenstander Teulada-Moraira. 

Na het geschreeuw, geduw en getrek besluit de ruim 75 jarige club uit Jávea de benen te nemen. De schaarse toeschouwers in verbijstering achterlatend. Op het nabijgelegen kerkhof keert de rust weer.