De vogels van de Riu Jalón – Las aves del Río Jalón

Zoals ik al schreef in het vorige bericht zitten er heel wat vogels langs de Riu Jalón in de Marina-Alta. Van enkele vogels, die op of langs de rivier zitten, kon ik foto’s maken.

Een jonge Boerenzwaluw (Hirundo rustica) schreeuwt om nog meer insecten, zodra hij die heeft gekregen gaat zijn snavel weer open en schreeuwt hij om nog meer. De oudervogels vliegen de gehele dag af en aan en komen nauwelijks aan rust toe.

De Vink (Fringilla coelebs) is een liefhebber van de bessen die langs de oevers hangen. Eet ’s Zomers ongewervelde dieren en zaden en ’s Winters voornamelijk zaden en vruchten.

De Blauwe reiger (Ardea cinerea)- op de foto een jong exemplaar – vind altijd wel iets van zijn gading. Van vissen tot ratten, jonge eenden en konijnen.

De Europese kanarie (Serinus serinus) komt naar de rivier om te drinken, te baden en om de zaadjes uit de riethalmen te halen.

De Groenling (Carduelis chloris ) moet het hebben van de zaden van laaggroeiende planten maar eet ook insecten.

De Iberische tjiftjaf (Phylloscopus ibericus) vangt o.a. muggen en muggenlarven.

De Zuidelijke klapekster (Lanius meridionalis) is niet zo’n gezellig vogeltje, zijn naam is afgeleid van het Latijnse woord lani wat slager of vleeshouwer betekent. Hij verorbert insecten, hagedissen, muizen en kleine vogels. Klapeksters spietsen hun prooien vaak levend en wel vast aan een takje als voedselvoorraad.

De Kleine zwartkop ((Sylvia melanocephala ) eet insecten en spinnen, in het najaar ook bessen en andere vruchten. Dit voedsel is volop aanwezig langs de rivier.

De Zwartkop (Sylvia atricapilla) eet insecten en bessen en foerageert meestal in bomen en struikgewas, maar komt ook wel op de grond.

De Roodborst (Erithacus rubecula) heeft als voedsel ongewervelden, zaden en vruchten. Foerageert voornamelijk op de grond, pikt hierbij ook onstuimig in de grond om ondergrondse prooi op te sporen. Jaagt soms vanaf een lage uitkijkpost.

De Zwarte roodstaart (Phoenicurus ochruros) [foto boven een mannetje, foto beneden een vrouwtje] Eet ongewervelden en vruchten, zit vaak op een uitkijkpost en hipt en rent rond als een Tapuit. Vangt ook vliegende insecten in de vlucht.

De Putter (Carduelis carduelis) eet voornamelijk zaden maar vooral ’s zomers ook insecten.

De Witte kwikstaart (Motacilla alba) Eet voornamelijk insecten en andere kleine ongewervelden.Jaagt op de grond, rent achter prooi aan en vliegt vaak klein stukje op om prooi in de lucht te vangen.

De Grote gele kwikstaart (Motacilla cinerea) eet voornamelijk ongewervelden; foerageert lopend en maakt korte sprintjes, vliegt soms even op om insect uit de lucht te pikken. Vangt ook kikkervisjes en kleine visjes.

De Roodkopklauwier (Lanius senator) eet voornamelijk grote insecten. Is meer insectivoor dan de Zuidelijke klapekster, maar eet ook wel kleine ongewervelden. Jaagt vanaf zitplaats net als de andere klauwieren.

Vogelplekken aan de Costa-Blanca I, Río Jalón

Iedere vogelaar heeft wel een plekje waarvan hij weet dat er veel vogels zitten. Voor mij is één van die plekjes – niet ver van mijn huis - de Río Jalón in de Jalón vallei. Nu is het probleem dat er in Spanje twee Ríos de Jalón zijn en ook twee Jalón valleien zodat ik de rivier maar aan zal duiden met zijn Valenciaanse naam de “Riu Jalón”. Om het makkelijk te maken, dezelfde rivier heet verder stroomafwaarts de Río Gorgos. De Riu Jalón staat vrijwel het hele jaar droog alleen op enkele plaatsen staat er constant wat water in de rivier.

Eén van die plaatsen is achter de waterzuiveringsinstallatie van Lliber en dit is ook één van de beste vogelplekken. Het matig gezuiverde rioolwater loopt hier de rivier in en trekt veel insecten aan, waar o.a. roodborstjes, witte kwikstaarten, grote gele kwikstaarten, zwartkoppen, kleine zwartkoppen en tjiftjaffen op af komen en om te drinken komen er o.a. vinken, europese kanaries en putters. Ook zitten er wel  aalscholvers, blauwe reigers, kleine zilverreigers, torenvalken en andere roofvogels. En je ziet er konijnen rondhuppelen en soms – als je pech hebt - komt er zelfs een kudde Spaanse vechtstieren voorbij. Als je er een uurtje gaat staan heb je heel wat soorten gezien en gehoord. Het is werkelijk een fantastische vogelplek!

Er stroomt dus niet veel water door de rivier maar bij hevige regenval kan diezelfde rivier veranderen in een woeste kolkende stroom. Ik heb zelf gezien dat de waterzuiveringsinstallatie gedeeltelijk onder water stond en het ongezuiverde water uit de bekkens de rivier in stroomde. Ook het betonpad wat door de rivier liep is bij de laatste grote regenval weggespoeld. Maar dat is op handige wijze opgelost.

Er was nog wat bouwafval en vuilnis over, dus dat maar in de rivier gestort – ook nog zonder afwateringspijp - zodat er een pad ontstaat. Google schijnt onlangs nieuwe satelliet foto’s gemaakt te hebben want de dam staat er al op.

En de boeren kunnen weer, zonder om te hoeven rijden, hun landje bereiken.

Nu is één van de oorzaken van het menselijk leed en de miljoenenschade die regelmatig bij hevige regenval en de daarmee gepaard gaande overstromingen ontstaat, het dumpen van afval in en het slechte onderhoud van de rivierbeddingen. Na de laatste catastrofe hebben alle politici uit de streek belooft dat ze er iets aan zouden doen maar als dit de oplossing is kunnen ze beter niets doen. Maar goed laten we verder gaan met de vogelplekken want ik begin me op te winden en ik mag van diezelfde politici geen pijp op steken om weer wat te kalmeren, want dan laat ik andere meeroken en dat is gevaarlijk. Hoe het dan mogelijk is dat die enorme rookwolk van een chemisch bedrijf in Moerdijk ongevaarlijk is, begrijp ik even niet maar het zal wel politologica zijn.

Iets verder stroomopwaarts bij Jalón ligt ook een dam, die was eerst breder en ook gedeeltelijk van puin en moest een kunstmatig meertje tegenhouden. Dat is niet gelukt, hij heeft er maar kort gelegen. Het dammetje wat er nu ligt - gelukkig van natuursteen – moet bij grote watertoevoer de kracht van het water afremmen.

Hier is de kwaliteit van het water goed en de rietkragen zitten vol met vogels en in het water zitten waterslangen en waterschildpadden. Wat kan de natuur toch mooi zijn!

De Hengelaar

Voor de ruige kust van Estremadura in Portugal gooit een visser zijn hengeltje uit.

Blauwborst - Bluethroat

Er zijn weer volop Blauwborstjes in de Marjal de Pego-Oliva, tientallen exemplaren foerageren op de vochtige, geoogste rijstvelden.  

De in Nederland en België broedende blauwborsten trekken tijdens de trek naar het Iberisch Schiereiland en naar West-Afrika, tot ten zuiden van de Sahara. De Blauwborstjes die wij hier 's winters aan de Costa-Blanca zien komen dus vaak uit de lage landen.

De Blauwborst (Luscinia svecica) is een zangvogel uit de onderfamilie Saxicolinae en is verwant aan de nachtegaal. De blauwborst meet van kop tot puntje van de staart circa 14 centimeter. 's Winters vervaagt de blauwe kleur enigszins. De blauwborst bouwt een goed verscholen nest in dichte vegetatie op of in de grond. Zijn voedsel bestaat hoofdzakelijk uit insecten, in de nazomer eet hij ook wel bessen.

IJsvogel - Common Kingfisher

Normaal zie je de IJsvogel (Alcedo atthis) op een rietstengel of een paaltje bij het water zitten.

maar ze maken ook graag gebruik van bomen, welke beschutting bieden en als uitvalsbasis voor het vissen gebruikt worden.

De Nederlandse naam IJsvogel heeft waarschijnlijk niets te maken met een voorkeur of een relatie met ijs maar zou een verbastering zijn van de Germaanse naam Eisenvogel wat zoiets als 'ijzervogel' betekent. Deze naam slaat op de metaalachtige glans van het blauwe verenkleed. De Spaanse naam voor de IJsvogel is “Martín pescador común”.

Waterral - Water Rail, de schreeuwer in het riet

Moerassen zijn al niet de meest behaaglijke plekjes, vooral als het wat mistig of nevelig is. Als dan ook nog de Waterral (Rallus aquaticus) zijn snavel opentrekt dan wordt het wel erg unheimisch. 

Deze circa 25 centimeter grootte, vrij schuwe, watervogel maakt een luid kabaal in het riet, schreeuwend of fluitend, het geluid komt noch het meest overeen met het gegil van varkens.

Waterrallen eten allerlei insecten, schelpdieren en salamanders, maar ook bessen, scheuten en bij voedselschaarste zelfs vogels. Op zijn beurt is de Waterral weer een prooidier voor o.a. de Bruine kiekendief.

Jonge vogels zijn door de kleur te verwarren met het waterhoen, maar bij volwassen vogels vallen onmiddellijk de bruine rug en de lange snavel op.

Kolchozen

Ik heb ooit eens in Roemenië, in de tijd dat de conducător Nicolae Ceauşescu nog oppermachtig was, een coöperatieve boerderij (Kolchozen) bezocht. De mensen op de boerderij maakten veel uren en hadden een pover bestaan. Desondanks waren ze erg vriendelijk en dat is vreemd want eigenlijk konden ze niemand vertrouwen. Door de grote onzekerheid en armoede waar men in leefde, zag men vaak geen andere oplossing dan te spioneren voor de Securitate. Het kon zijn dat één van je familieleden een infiltrant was, zodat je zelfs binnenshuis niet kon zeggen wat je wilde. Ceauşescu’s geheime dienst introduceerde eind 1970 een afluistersysteem via de telefoon. Ook wanneer de hoorn op de haak lag, kon de geheime dienst meeluisteren. Aangezien het systeem alleen werkte met die ene door de geheime dienst speciaal ontwikkelde telefoon, werden op last van Ceauşescu alle telefoons in het land vervangen. Terwijl daar nauwelijks geld voor was omdat Roemenië op dat moment een enorme staatsschuld had, om deze staatsschuld terug te dringen mocht er in de winter amper worden gestookt. De temperatuur binnen mocht niet hoger zijn dan 14 graden, wasmachines waren uit den boze en per woning mocht één gloeilamp van 40 Watt gebruikt worden. Uiteindelijk werd de staatsschuld inderdaad teruggedrongen, maar dat het volk daar hinder van ondervond, deerde de dictator blijkbaar niet; evenals zijn plan om de Roemenen ervan te overtuigen dat ze te veel aten. De ware reden was dat er te weinig voedsel was.

Van de kolchozen was ook geen hogere voedselproductie te verwachten want over moderne landbouwwerktuigen beschikten zij niet.