Het Parc
naturel régional des Causses du Quercy
is een
natuurgebied in het zuiden van Frankrijk, in het noordoosten van de regio
Midi-Pyrénées, en is voor het grootste deel gelegen in het departement Lot.
Het is een uitgestrekt park,
omvat 97 gemeentes en is in totaal 176.000 hectaren groot.
Het park
ligt op de
kalksteen hoogvlakte, de Causse. Het is een heuvelachtig landschap dat doorsneden
wordt door de diepe rivierdalen van de Lot en van de Célé. Het is een arme
streek, met onder meer als gevolg dat de dorpen op vrij grote afstand van
elkaar liggen. In heel het gebied wonen slechts zo’n 25.000 mensen.
Foto: Saint-Martin-de-Vers
De grond
is
kalkgrond, poreus, met als gevolg dat water snel wegzakt in de bodem. De
vegetatie op de hoogvlakte heeft moeite zich te handhaven, met name in de droge
hete zomers. Toen meer bos gekapt werd om daar landbouwgrond van te maken bleek
al snel dat dit niet veel meer opleverde dan een versnelde verwoestijning van
de omgeving. De armetierige kromme eikjes op de Causses hebben een duidelijke
functie in het vasthouden van water, in het leefbaar houden van de omgeving.
Het water
heeft het
gebied gevormd. De rivierdalen zijn duidelijk zichtbaar uitgeslepen. Maar ook
zijn er de onderaardse rivieren, rivieren die in de grond verdwijnen om een
eind verder weer boven te komen. Het
water heeft er ook voor gezorgd dat er in het gebied allerlei grotten zijn
ontstaan. Een aantal van deze grotten hebben prehistorische wandschilderingen.
Cazelles
Een cazelle
is een klein, rond stenen hutje, destijds gebouwd door de herders als
schuilplaats wanneer ze met hun kudde op stap waren. Het zijn kleine hutjes,
volledig gebouwd van de gestapelde stenen uit de omgeving.
Om het wankele evenwicht
tussen de
mens en zijn omgeving, tussen de bebouwde omgeving en de natuur te beschermen
is het Parc naturel régional des Causses du Quercy ingesteld. Bijzondere
plaatsen zoals Rocamadour en Saint-Cirq-Lapopie liggen binnen het gebied van
het park. In het park wordt geïnvesteerd om er voor te zorgen dat de rijkdom
van de omgeving beschermd kan worden.
Foto:
Rocamadour
Rocamadour
is na
Lourdes de meest bezochte bedevaartsplaats van Frankrijk. De stad is gebouwd op een rots
midden in de Causse de Gramat, een uitgestrekt leisteenplateau en onderdeel van
de Causses du Quercy. Boven op de rots ligt een burcht. Via een slingerend pad kan
men het heiligdom bereiken, een reeks van kapellen met fresco's en een kerk.
Via een trap, waarin vele fossielen van mariene herkomst zichtbaar zijn, komt
men onderaan de berg. Daar ligt het zeer toeristische stadje met zijn nauwe
straatjes.
De naam van deze heilige plaats
is van het
Occitaanse 'roc amator'; de rots van Amadour. Deze rots is in de vroege middeleeuwen
uitgekozen door een Sint-Amadour als woonplaats.
Sint-Amadour
leidde een kluizenaarsbestaan en wordt in een legende geïdentificeerd met
Zacheüs, een leerling van Jezus. Hij is ook de man van Sinte-Veronica, met wie
hij samen vanuit het Heilige Land hier naartoe vluchtte.
In de 12e eeuw
werd het lichaam van Sint-Amadour nog geheel intact en onaangetast aangetroffen in een tombe in de bergwand. Het lichaam werd in de kapel gelegd waar men vervolgens op zijn wederopstanding wachtte, die echter niet kwam. Later is het lichaam door de protestanten tijdens een van de vele godsdienstoorlogen verbrand. Rocamadour werd een zeer populaire bedevaartsplaats op de weg van Noord-Europa naar Santiago de Compostella. Veel bekende mensen kwamen naar Rocamadour op pelgrimstocht, waaronder koning Lodewijk de Heilige en Hendrik III van Engeland die in Rocamadour op wonderbaarlijke wijze genezen zou zijn van een ziekte. Naast de tombe van Sint-Amadour is de Zwarte Madonna van Rocamadour een belangrijke reden voor een pelgrimsbezoek.
Tegenover Rocamadour
ligt het
plaatsje L’Hospitalet, een oude verzorgingsplaats met een kapel voor pelgrims.
Vanaf L’Hospitalet heb je een prachtig uitzicht op Rocamadour.
Foto's: L’Hospitalet
Bron: Wikipedia
