Herdenkingsplaatsen langs de weg II

Ik rijd door een prachtig landschap als ik de gedenksteen zie staan. Te laat! ik ben er al voorbij, ik moet in zijn achteruit om weer bij de steen te komen maar dat is geen probleem want verkeer is er niet. Ik lees de tekst;

Marco Sanche y Prieto

Leeftijd 16 jaar

Gedood door de bliksem

8 Juli 1867

Gedood door de bliksem, zo jong nog en in deze mooie omgeving. De hele verdere reis moet ik er aan denken. 1867 was het geboortejaar van Marie Curie en van één van de gebroeders Wright. Hoe zou het komen dat die steen er nog steeds staat? Het simpele bankje ernaast lijkt nog niet oud. Hoe zou het landschap er uit hebben gezien in 1867? Zou Marco op slag dood zijn geweest? Zou hij hebben geleden?

Paddentrek

Begin februari hadden we aan de Costa Blanca de paddentrek. Later dan normaal maar dat kwam mede doordat het deze winter laat begon te regenen en de padden (Bufo bufo) hebben de juiste combinatie van temperatuur en luchtvochtigheid nodig om zich te verplaatsen.

In het zuiden van Europa komt de ondersoort Bufo bufo spinosus voor, waarvan de mannetjes tot 10 cm lang worden en de vrouwtjes een lengte van 15 cm kunnen bereiken. Hiermee is de gewone pad de grootste kikker in Europa. De padden trekken van de plek waar ze overwinteren naar een plaats waar ze met elkaar kunnen paren. Dat kan een sloot, een ven of een vijver zijn. In ieder geval stilstaand water, liefst waar ze zelf geboren zijn. Zo gauw het paren is afgelopen trekken de padden weer van de paarplaats weg.

Van de vijver in mijn tuin maken ze al jaren gebruik als paarplaats, het ene jaar zijn het er veel en het andere jaar zie je er maar een paar. Dit jaar waren er erg veel, waarschijnlijk kwam dat door de huidige droogte in onze streek. In de vijver staat natuurlijk altijd water en poeltjes met regenwater waren deze winter in de vrije natuur nauwelijks of te laat voorhanden.

De hitsige mannetjespadden grijpen een vrouwtje en houden haar met man en macht vast. Met geen mogelijkheid is de pad van zijn ‘slachtoffer’ af te krijgen. Totdat de vrouwtjespad zich in de aanwezigheid van andere potentiële partners begint op te blazen. De man op haar rug verliest langzaam zijn grip en kan er nu makkelijk door omstanders ‘afgetrapt’ worden. Het is een ware paddenrodeo: om de beurt klimmen de padden op de rug van het vrouwtje, om er even later weer afgegooid te worden. De sterkste mannetjespad wint en mag de eitjes van het vrouwtje bevruchten.

Mannetjespadden bespringen zo ongeveer alles: schoenen, handen, en dus ook dooie vrouwtjespadden.

Ik wilde nog wat foto’s maken van het resultaat, de honderden paddenvisjes, maar juist vandaag regent en stormt het en is de vijver te donker om er foto’s van te maken.

Aal versus Aalscholver

Even voordat het in de Ebro-delta begon te stormen, zag ik dat een Aalscholver (Phalacrocorax carbo), een Paling (Anguilla anguilla) probeerde te verschalken.

En dat ging, anders dan gedacht, helemaal niet vanzelf. De paling verweerde zich in een heroïsch gevecht alsof zijn leven er van afhing en dat deed het natuurlijk ook. Als de aalscholver niet die haaksnavel had gehad dan was de paling er tussen uit gepiept. Dat gebeurde ook een keer maar de aal had, vanwege die snavel, al zoveel verwondingen opgelopen dat de aalscholver hem weer kon opduiken. Dit was niet even een visje wegwerken voor de aalscholver want zelfs toen hij de paling al half in zijn keelgat had zitten, lukte het de spekgladde aal om weer naar boven te komen.

Het gevecht eindigde in het voordeel van de aalscholver. Dat betekende het einde voor de paling en voor de aalscholver, ook wel scholver, scholverd of schollevaar genoemd, betekende het een groot gedeelte van de 800 gram vis die hij dagelijks eet.

Storm in de Ebro Delta

Ik was onlangs, sinds lange tijd, weer eens in het Parc natural del Delta de l'Ebre in de provincie Tarragona. Ik ga dan altijd even kijken bij de mossel en oesterkwekerijen, waar ze ook andere zeevruchten (mariscos) telen.

De omgeving van deze schelpdierkwekerijen trekt veel vogels aan en het is een leuk gezicht om de vissers tussen de palen van de kwekerijen te zien laveren. Die palen moeten vanwege verrotting regelmatig worden vervangen en de oogst moet worden overgevaren naar het haventje, er is dus altijd bedrijvigheid.

Maar niet lang nadat ik was aangekomen, stak er een storm op die vrijwel onafgebroken, twee dagen aanhield. Toen ik die nacht in mijn camper lag had ik het gevoel dat ik in een vliegtuig zat die steeds een luchtzak invloog en dan 1000 meter naar beneden viel, zo stond hij te schudden. Ik hoorde het geluid van het zand dat door de wind mijn arme campertje aan het zandstralen was. Toen ik ging kijken of de lak er al af was kon ik, door de storm, de deur niet meer houden en klapte hij dubbel. Ook was ik bang dat de camper door de harde wind zou omslaan en bedacht welke gevolgen dat zou hebben voor mijn fotospullen in combinatie met de drankvoorraad.

Ik was niet de enige die last had van de storm. Een mosselkweker heeft de grootste moeite om de oogst naar het haventje te brengen en ik om mijn camera stil te houden.

Na twee dagen hield ik het voor gezien en ben doorgereden naar de Campo de Daroca, daar begon het te sneeuwen en was het steenkoud. Ondertussen hoorde ik op Radio Nederland Wereldomroep dat het heel aardig weer was in Spanje. Heel aardig weer?

Meer foto's van de Ebro-Delta? Klik hier

Meer foto's van de Campo de Daroca? Klik hier

Kraanvogel - Common Crane

Het begon afgelopen maandagmorgen te sneeuwen in de Campo de Daroca (Aragón). Op dit moment verzamelen zich hier duizenden kraanvogels (Grus grus), om vanaf deze locatie verder naar hun broedgebieden in het hoge noorden te trekken. 

Een gevaarlijke tocht van duizenden kilometers die ze deze morgen pas aanvangen nadat ze eerst gefoerageerd hebben en het sneeuwen wat minder is geworden.

Voordat ze de Pyreneeën oversteken zullen ze bij de “Embalse de la Sotonera” in de provincie Huesca nog een laatste stop in Spanje maken. Daarna gaat het over Frankrijk (Lac Du Der Chantecoq) en Duitsland (o.a. Niedersachsen) naar het noorden. Soms pakken ze op hun trekroute een puntje van Nederland mee.

Het is een indrukwekkend gezicht om die grote vogels, met veel getrompetter en met tientallen tegelijk, de lucht in te zien gaan.

Vliegend over meren en akkers, bossen, dorpen en steden. Velen zullen het einde van de reis niet halen. Te pletter gevlogen tegen hoogspanningsmasten of windmolens of aangevallen door roofdieren.

Naar beneden gehaald door mannen met groene petjes en blaffende honden, vergiftigd door boze boeren of gewoon door voedselschaarste en uitputting.

Wout’s fotobloG wenst jullie een goede reis en veel nageslacht in 2.011. Hopelijk zien we elkaar de volgende winter weer ergens langs de route.

Via Mussolini

Het is een dorp waar Jezus waakt

De kerkdeuren zijn er simpel maar massief

De gevallenen van slechts één kant worden er herdacht

De aarde is er rood, het klimaat extreem

Wouwen vliegen er schreeuwend over de heuvels

Het is een dorp van niks

Toen afgelopen dinsdag met mijn camper door dit dorpje in de provincie Teruel probeerde te laveren, en op mijn  TomTom het stratenplan bekeek om er zonder deuken weer uit te kunnen komen, dacht ik echt even dat ik het niet goed zag.

Ver mapa más grande

Dit zijn momenteel beladen straatnamen, vergelijkbaar met een Via  Mussolini in Italië of een Adolf Hitler Straße in Duitsland of Oostenrijk. Terwijl Spanje juist bezig is om alle sporen van dit tijdperk uit te wissen. Er zijn dus blijkbaar kleine dorpjes in geïsoleerde streken die zich daar weinig aan gelegen laten liggen.

Naast de straatnamen van Franco*, Carrero Blanco** en Primo de Rivera*** hebben ze er ook nog een Calle Horno wat Ovenstraat betekend. Ik hoop dat ze daar wel een bakkers, steen of kalkoven mee bedoelen.

* Francisco Paulino Hermenegildo Teódulo Franco y Bahamonde Salgado Pardo (Ferrol, 4 december 1892 – Madrid, 20 november 1975) kortweg Francisco Franco y Bahamonde, en beter bekend als Generalísimo. Francisco Franco was een Spaans dictator, regent, regeringsleider en generaal van 1939 tot zijn dood in 1975. Hij werd ook wel el Caudillo ("de leider") genoemd.

** Luis Carrero Blanco (Santoña, 4 maart 1903 - Madrid, 20 december 1973) was een Spaans admiraal en staatsman. Hij was zes maanden lang de eerste minister van Spanje en de verwachte opvolger van Franco. Zijn dood heeft het voor Spanje waarschijnlijk makkelijker gemaakt om het democratiseringsproces te starten, omdat Franco, die twee jaar later stierf, geen duidelijke opvolger meer had.

*** José Antonio Primo de Rivera y Sáenz de Heredia, 3de Markies van Estella (Madrid, 24 april 1903 - Alicante, 20 november 1936) was een Spaans fascistisch (falangistisch) politicus. José Antonio Primo de Rivera was de oudste zoon van generaal Miguel Primo de Rivera, die onder en met de goedkeuring van koning Alfons XIII na een staatsgreep van 1923 tot 1930 als Eerste Minister en militair dictator over Spanje regeerde.

"This Is Not America"



Dit beeld dat door Gustave Eiffel is ontworpen en werd gebouwd door de Franse beeldhouwer Frédéric Bartholdi staat niet alleen in New York. Over de hele wereld zijn replica’s te vinden. Zoals deze die, niet ver van het Franse Royan, langs de Golf van Biskaje staat.