Westerschelde - Nummer Een - Vogelkijkhut

Vogelobservatiehut aan de Westerscheldekust ten oosten van Breskens. "De Westerscheldekust tussen Hoofdplaat en Nummer Een ligt direct langs zeer diep water met hoge stroomsnelheden. Er zijn dan ook in de loop der eeuwen veel dijkdoorbraken geweest. De aanwezigheid van een reeks inlagen ter plaatse moest het landverlies bij het optreden van calamiteiten verkleinen. Een moderner maatregel om de kwetsbare kustlijn te beveiligen vormde de aanleg van een soort brede voorberm voor de aanwezige zeedijk. Dit Voorland van Nummer Een was tot voor kort een egaal en eenvormig gebied, boven het bereik der getijden en daarom met zeer beperkte natuurwaarde. In 1994 is er een natuurontwikkelingsplan gerealiseerd, waarbij het geheel een aantrekkelijker inrichting heeft gekregen. Het voorland omvat nu onder meer een hollestelle, een gevarieerd schor en een vogeleiland. Het vogeleiland is aangelegd ten behoeve van pioniervogels zoals sterns en plevieren, maar het zal waarschijnlijk ook een functie krijgen voor overtijende steltlopers. De nabijgelegen Hooge Plaaten en de schorren voor de Paulinapolder behoren tot de rijkste buitendijkse vogelgebieden in het Deltagebied". (Bron: Provincie Zeeland)

Bovenstaand artikeltje had ik gelezen op internet. Ik popelde dan ook van verlangen om zodra ik in Nederland was er eens een kijkje te gaan nemen, in gedachten zag ik al honderden vogels die vlakbij zaten. Om een paar topfoto’s van die vogels te maken was slechts een kwestie van even op de ontspanknop drukken. Toen ik de - op een hoge dijk gelegen - hut eindelijk vond bleek het binnen een muffe bedoening en de vogelkijkhut was duidelijk niet alleen in gebruik om vogels te bekijken maar ook als ontmoetingsplaats voor de plaatselijke jeugd. Na de lege blikjes en andere rommel opzij te hebben geschoven kon ik het luikje openen wat zicht gaf op het vogeleilandje en inderdaad er zaten vogels zoals een foeragerende Kluut, dat beloofde wat.

Mijn vogelgeluk duurde echter niet lang want wandelaars konden eenvoudig op het vogeleiland komen en lieten daar hun hondjes uit.

Toen de wandelaars waren verdwenen en de vogels eindelijk weergekeerd bleek er nog een opstakel tussen mij en de vogels te zitten. Een grote ram kwam net voor het kijkgat staan.

Het was een prachtig dier - daar niet van - maar aangezien ik in de verte al weer nieuwe wandelaars aan zag komen, besloot ik om het maar voor gezien te houden. Struikelend over de blikjes verliet ik de hut, een illusie armer een ervaring rijker.
Alle vogelplekken van Nederland online