Witkopeend (Oxyura leucocephala)

Het begint vervelend te worden maar er komen helaas steeds meer zeldzame vogels, ook de Witkopeend staat op de internationale rode lijst als bedreigde diersoort. Aan het begin van de 20ste eeuw waren er nog 100.000 witkopeenden terwijl dit aantal in 1991 werd geschat op 19.000. Tussen 1990 en 2007 is de populatie waarschijnlijk verder afgenomen tot minder dan 10.000 exemplaren. In Italië, Frankrijk, Hongarije, de meeste Balkanlanden, Israël en Egypte is de soort uitgestorven. 62% van de overgebleven populatie overwintert in Turkije. Maar er is nog een ander probleem, de aan de Witkopeend verwante Rosse stekelstaart uit Amerika heeft zich gevestigd als exoot in Europa. Doordat deze Rosse stekelstaart in de vrije natuur hybridiseert met de zeldzame Witkopeend, dreigt deze nu uit te sterven. Er worden daarom plannen gemaakt om de Rosse stekelstaart in Europa te gaan bestrijden. Voor jagers die het niet zo nauw nemen is de Witkopeend een willige prooi, hij vliegt niet gemakkelijk op en zoekt eerder zwemmend dan vliegend naar dekking. 

De Witkopeend is een vogel uit de familie Anatidae (Zwanen, ganzen en eenden). Een volwassen exemplaar is ongeveer 45 centimeter groot en is daarmee iets kleiner dan de Wilde eend. De woerd heeft een zwarte kruinstreep en een zwart omrand oog en voor de rest een zuiver witte kop. Hij heeft in de broedtijd een grote, aan de basis gezwollen lichtblauwe snavel. De borst, flanken en rug zijn lichtbruin. Het vrouwtje heeft een dofbruin verenkleed. De witkopeend lijkt erg op de – kleinere - Rosse stekelstaart en verschilt daarvan door zijn opvallend grote snavel.

Plaatselijk kun je hem in Spanje nog aantreffen, zoals dit exemplaar wat ik in de provincie Cádiz kon fotograferen. In Nederland en België komt hij een enkele keer als dwaalgast voor, ook onlangs is er in Nederland op de Reeuwijksche Plassen een Witkopeend gespot.