donderdag 3 januari 2013

Het begon vannacht te regenen


Ik hoorde
de regen op de dakpannen kletteren, dat was onverwacht want het was tot nu toe stralend weer. Maar toen ik vanmorgen de luiken opende was er toch maar een enkele wolk boven zee te zien. In de loop van de morgen echter kwamen er uit het binnenland steeds meer wolken aandrijven en werd het een sombere dag.


Op Nieuwjaarsdag
was het prachtig weer met veel mensen en nog meer honden op het strand. Ik zag een stevige mevrouw met tien honden die alle kanten uitrenden, met veel moeite kon ik er zes – tezamen met de mevrouw - op de foto krijgen. 


In de middag
langs de Marjal de Pego-Oliva gegaan maar daar waren de meeste paden weer eens afgezet voor de jagers. Overal hulzen en een vertrapt bord dat er afgelopen 22 december een zwijnenjacht was. Nauwelijks vogels te zien, uitgemoord door - of op de vlucht voor - mannen en vrouwen met groene petjes. Egoïsten die de vogels en dieren als hun persoonlijk eigendom beschouwen en aan hun riem hangen of in een tas proppen. Die gedode zwijnen of herten als statussymbool aan de bumper van de SUV binden en die dan pontificaal midden in het dorp voor het café parkeren. Die lui beginnen me steeds meer de strot uit te hangen, een ''gewijde jager'' ben ik nog maar zelden tegengekomen. Wel ingeschoten ramen en doorboorde verkeersborden als er toevallig geen vogeltje voorhanden was. 


De Kleine zilverreiger
(Egretta garzetta) is aan water gebonden en kan moeilijk de bergen invluchten, dus die waren nog aanwezig. Op deze vogels jagen ze normaal gesproken niet maar als er niets anders voorhanden is om op te schieten dan is deze witte vogel wel heel verleidelijk.


De Roodborsttapuit
(Saxicola rubicola) is de eerste zangvogel dat ik voor mijn lens kreeg in 2.013. Het is een grappig niet erg schuw - circa 12 centimeter groot - vogeltje wat steeds naar zijn vaste uitkijkpost terugvliegt. Alleen hij heeft er niet één maar meerdere, je moet dus een tijdje wachten voordat hij weer op zijn stekje terugkomt. 


Roodborsttapuiten
eten insecten. Door hun gewoonte om vanaf een uitkijkpost de omgeving af te speuren lopen ze het risico gegrepen te worden door roofvogels.

8 opmerkingen:

  1. Mooie foto's met vooral die van de Zilverreiger, echt prachtig! Respect trouwens voor het "stevige" vrouwtje met de vele honden :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je frustratie mbt de debielen met hun groene petjes onderschrijf ik volledig Wout. Helaas lopen er vele van deze zwaar gestoorde achterlijken rond op moeder aarde. Maarrreee, mooie foto´s weer........
    Groetjes uit Barbarroja

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Wout
    mooie serie die witte reigers zijn erg mooi.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hi Wout, deel je ergernis en hoop dat het gauw over is.Wanneer einde jachtseizoen? Maar toch mooie buit, de Roodborsttapuit en Kleine Zilverreigers staan er mooi op! Groet Rob

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtige foto's heb je gemaakt, de zilverreigers en roodborsttapuiten zijn subliem.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hienoa Kuvausta.
    Ihaillen katselin...!
    Terveisin Eko
    Suomi/Lapland/Kuusamo

    Kiitos liittymisestä 'Eko-Jorina'.
    Mukavaa tavata - Tervetuloa...!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...