Cicade – Cigarra

Ze worden vaak krekel genoemd 
en ze maken behoorlijk wat herrie, maar deze krekel van het Middellandse Zeegebied is een Zangcicade (Tibicen plebejus) en behoort niet tot de familie van de Krekels (Gryllidae).

Iedere cicade 
heeft een soortspecifieke zang, en het ritme en de toonhoogte is per soort iets anders zodat geen vrouwtjes van de verkeerde soort worden aangetrokken. De frequentie van het geluid is enigszins afhankelijk van de omgevingstemperatuur omdat insecten koudbloedig zijn. Dit betekent dat ze sneller worden naarmate de temperatuur hoger is, en dit geldt ook voor de spieren die de geluiden produceren.

Cicaden 
komen wereldwijd voor en zijn te vinden in uiteenlopende biotopen. Het enige continent waar geen cicaden leven is Antarctica. Cicaden voeden zich met plantensap.

Cicade

In de warmste maanden van de zomer en in de nazomer, hoor je overdag aan de Costa-Blanca en in de rest van Zuid-Europa een typisch geluid. Het zwelt hard aan en valt dan weer weg waarna het na enige tijd weer oplaait, het zijn de zingende Cicaden in Spanje “Cigarra” genaamd.

Deze insecten leven eerst jarenlang als larve onder de grond. Ze komen tevoorschijn om voor het laatst te vervellen en te paren. Met een legboor leggen de vrouwtjes eitjes in boomtakjes.

De allerluidste Cicade is de Afrikaanse cicade die tot 107 dB produceert. Geluidsvolume is belangrijk voor een Cicade; het is voor mannelijke dieren namelijk het enige wat de vrouwtjes aantrekt. Het geluid maken ze met twee organen die langs elkaar strijken, de zgn. tymbalen. Ze bevinden zich achteraan de kop, iets voor de plek waar de vleugels bevestigd zitten, het zijn niet-zichtbare organen. Vrouwelijke Cicaden hebben geen tymbalen wel kunnen ze met de vleugels klapgeluiden maken. Iedere Cicade heeft een eigen zang en de frequentie hangt veelal af van de temperatuur, omdat koudbloedige insecten sneller worden als het warm is. De Cicade wordt vaak ten onrechte voor een krekel aangezien.