Rommelmarkt valt in het water

De wekelijkse rommelmarkt (Rastro) die iedere zaterdag in Jalón wordt gehouden, is gisteren in het water gevallen. Normaal is het op zaterdag, langs de oevers van de vrijwel droge rivier, een drukte van belang. Nu was er geen mens te bekennen en het enige wat aan de rommelmarkt deed denken waren de restanten van een kraampje in het water.

Ook bij Jávea was de rivier onstuimig, ik durfde hem in ieder geval niet over te steken want er was niet goed te zien of de weg er nog lag. En sinds die tsunami-beelden van drijvende auto’s, ben ik een stuk voorzichtiger geworden. Er is de laatste tijd heel wat water gevallen aan de Costa-Blanca en daardoor is er veel ontregeld. Het internet (bovengrondse kabels) is zo traag geworden dat het wel lijkt of het op stoom loopt. In ieder geval komt er stoom uit mijn oren want het is een crime om te uploaden.

Herfst aan de Costa-Blanca

(De zee bij Moraira)

Zoals ik al eerder schreef merk je aan de kust niet zoveel van de herfst, er zijn vrijwel geen loofbomen te vinden die in herfsttooi staan. De meeste bomen aan de kust zijn de altijd groene pijnbomen en de diverse palmsoorten. Wel is de zee in het najaar veel kalmer – met uitzondering van een najaarsstorm - en het licht is veel zachter. Ook zijn er nu, doordat de zon door de bewolking schijnt, vaak lichtstrepen op de zee te zien en krijgt het water steeds wisselende kleuren. Als het erg veel heeft geregend kleurt het water rood van de aarde die naar zee spoelt. Iets wat me aan het hart gaat want dat is een ernstige vorm van erosie.

(Druivenvelden bij Lliber)

Maar als je vanaf de kust over de berg rijdt naar het binnenland, dan spetteren de herfstkleuren je tegemoet. Vooral de druivenvelden van de Jalón vallei zijn nu op hun mooist.

Gek genoeg gaan de mensen wel naar de amandelbomen kijken als die in bloei staan (over 2 maanden alweer) maar dit prachtige schouwspel interesseert hun duidelijk minder.

 

Aan sommige ranken blijven nog wat druiven hangen, een feest voor de vogels en insecten.

(Druivenvelden bij Jalón

Door de regenval van de laatste weken en de zachte temperaturen krijg je een combinatie van verval en opkomst. Verval van de druivenbladeren die nu afsterven en de opkomst van het onkruid wat al weer in bloei staat.

Ooit stonden hier twee palmbomen broederlijk naast elkaar maar jaren geleden is er bij één de kruin uitgewaaid en zijn stam is in de loop van de tijd vergaan.

 

Op en in de ruïne van de kapel bij Castell de Castells groeien verwilderde vijgenbomen en klimop. De druivenranken die tegen de muren aanstaan, worden wel onderhouden.

Rondom de oude kapel vind je spinnenwebben in alle soorten en maten. Voor slangen hoef je nu niet op te passen want die zijn aan hun winterslaap begonnen.

(Druivenvelden bij Jalón)

De druivenvelden mogen dan rood kleuren, het zal voorlopig niet meer de kleur - na 8 jaar socialistische regering - van het Spaanse politieke landschap zijn. Niet dat ik geloof dat die jongens ter rechterzijde het in deze crisistijd veel beter zullen doen. Het ontbreekt in Spanje aan een goede middenpartij maar die is na het vertrek van Adolfo Suárez - de eerste democratisch gekozen minister-president van Spanje na de dictatuur van generaal Franco - nooit meer van de grond gekomen.

(Schuurtje bij Benigembla )

Spanje staat onder grote druk van de internationale financiële markten om zo snel mogelijk hervormingen door te voeren. Dat betekend dus dat alles duurder gaat worden en de belastingen fors omhoog zullen gaan. Als ik straks diep in het rood kom te staan weet ik nog zo net niet of ik die rode kleur van de druivenvelden wel zo leuk vind. Maar nu nog even wel.

(Druivenvelden bij Lliber)

Vogelplekken aan de Costa-Blanca I, Río Jalón

Iedere vogelaar heeft wel een plekje waarvan hij weet dat er veel vogels zitten. Voor mij is één van die plekjes – niet ver van mijn huis - de Río Jalón in de Jalón vallei. Nu is het probleem dat er in Spanje twee Ríos de Jalón zijn en ook twee Jalón valleien zodat ik de rivier maar aan zal duiden met zijn Valenciaanse naam de “Riu Jalón”. Om het makkelijk te maken, dezelfde rivier heet verder stroomafwaarts de Río Gorgos. De Riu Jalón staat vrijwel het hele jaar droog alleen op enkele plaatsen staat er constant wat water in de rivier.

Eén van die plaatsen is achter de waterzuiveringsinstallatie van Lliber en dit is ook één van de beste vogelplekken. Het matig gezuiverde rioolwater loopt hier de rivier in en trekt veel insecten aan, waar o.a. roodborstjes, witte kwikstaarten, grote gele kwikstaarten, zwartkoppen, kleine zwartkoppen en tjiftjaffen op af komen en om te drinken komen er o.a. vinken, europese kanaries en putters. Ook zitten er wel  aalscholvers, blauwe reigers, kleine zilverreigers, torenvalken en andere roofvogels. En je ziet er konijnen rondhuppelen en soms – als je pech hebt - komt er zelfs een kudde Spaanse vechtstieren voorbij. Als je er een uurtje gaat staan heb je heel wat soorten gezien en gehoord. Het is werkelijk een fantastische vogelplek!

Er stroomt dus niet veel water door de rivier maar bij hevige regenval kan diezelfde rivier veranderen in een woeste kolkende stroom. Ik heb zelf gezien dat de waterzuiveringsinstallatie gedeeltelijk onder water stond en het ongezuiverde water uit de bekkens de rivier in stroomde. Ook het betonpad wat door de rivier liep is bij de laatste grote regenval weggespoeld. Maar dat is op handige wijze opgelost.

Er was nog wat bouwafval en vuilnis over, dus dat maar in de rivier gestort – ook nog zonder afwateringspijp - zodat er een pad ontstaat. Google schijnt onlangs nieuwe satelliet foto’s gemaakt te hebben want de dam staat er al op.

En de boeren kunnen weer, zonder om te hoeven rijden, hun landje bereiken.

Nu is één van de oorzaken van het menselijk leed en de miljoenenschade die regelmatig bij hevige regenval en de daarmee gepaard gaande overstromingen ontstaat, het dumpen van afval in en het slechte onderhoud van de rivierbeddingen. Na de laatste catastrofe hebben alle politici uit de streek belooft dat ze er iets aan zouden doen maar als dit de oplossing is kunnen ze beter niets doen. Maar goed laten we verder gaan met de vogelplekken want ik begin me op te winden en ik mag van diezelfde politici geen pijp op steken om weer wat te kalmeren, want dan laat ik andere meeroken en dat is gevaarlijk. Hoe het dan mogelijk is dat die enorme rookwolk van een chemisch bedrijf in Moerdijk ongevaarlijk is, begrijp ik even niet maar het zal wel politologica zijn.

Iets verder stroomopwaarts bij Jalón ligt ook een dam, die was eerst breder en ook gedeeltelijk van puin en moest een kunstmatig meertje tegenhouden. Dat is niet gelukt, hij heeft er maar kort gelegen. Het dammetje wat er nu ligt - gelukkig van natuursteen – moet bij grote watertoevoer de kracht van het water afremmen.

Hier is de kwaliteit van het water goed en de rietkragen zitten vol met vogels en in het water zitten waterslangen en waterschildpadden. Wat kan de natuur toch mooi zijn!

The United Colors of Vall de Pop

Misschien zou het geen verkeerd idee zijn voor de ontwerpers van een niet nader te noemen Italiaans modebedrijf, om eens een kijkje te nemen in de “Vall de Pop”, ook wel de Jalón vallei genoemd. Het kan haast niet anders of zij doen nieuwe inspiratie op door de herfstkleuren die momenteel in de Vall de Pop te zien zijn. De Vall de Pop, waarvan Jalón het centrum is, ligt iets in het binnenland van de Costa-Blanca en omvat negen dorpen. De Spaanse schrijver Gabriel Miro omschreef de Vall de Pop als het paradijs tussen de bergen, maar dat kwam misschien mede door de wijn waar de Vall de Pop om bekend is.

3 Gratiën