Overstekende Wilde Zwijnen

Eerder had ik al gezien dat een Wild zwijn (Sus scrofa) de Lagune de Gallocanta overstak maar toen was het erg droog en stond er nauwelijks water. Nu probeerde een vrouwtje met een aantal jongeren over te steken en dat is veel lastiger want op sommige punten staat er momenteel – door de vele regen dit voorjaar - tot twee meter water in de lagune.

Toen ze mij hoorden – een wild zwijn heeft een matig gezichtsvermogen maar een uitstekend gehoor – draaiden ze onmiddellijk om en zetten het op een lopen naar een plek aan de oever waar ze wat dekking hadden. Nu had ik die wilde zwijnen nog helemaal niet gezien, alleen doordat ze begonnen te rennen werd ik opmerkzaam op ze gemaakt. Ik zat namelijk hemelsbreed nog 865 meter bij ze vandaan toen ze mij opmerkten, voor de curiositeit heb het later in Google maps nagemeten. 

Wilde zwijnen zijn nacht- en schemerdieren, in een rustige leefomgeving – en dat is de lagune in deze tijd van het jaar – zijn ze soms ook overdag actief. Op zoektochten naar voedsel kunnen ze grote afstanden afleggen. Met hun snuit en voorpoten graven ze in de grond en kunnen zo hele percelen bosgrond omwoelen. Bij sommige bosbouwers zijn ze hierom geliefd, omdat ze zo zorgen voor kiembedden voor natuurlijke verjonging van het bos. Landbouwers zijn echter niet zo blij met het omwoelen en vernielen van hun akkers.

Het tempo van de rennende wilde zwijnen ligt hoog, zo hoog dat twee zwijntjes na verloop van tijd bek af zijn en wat achter blijven. Het valt ook niet mee om door het water en de zuigende modder te rennen. 

De eerste keer dat ik rennende wilde zwijnen zag dacht ik dat het een rennende groep honden was. Ze hebben namelijk een snelheid - tot 50 Km/uur - die je niet van ze verwacht . In sommige streken van Spanje kun je dat zien tegen zonsopgang, ze zijn dan in de nacht op de akkers geweest en proberen voordat het helemaal licht wordt hun rustplaats in de bergen te bereiken. Je ziet ze dan in groepjes aan komen rennen, halt maken en weer verder rennen, dit patroon herhaald zich totdat ze zich veilig wanen. Jammer genoeg is het vaak nog te donker om er een foto van te maken. 

Moedig Wild zwijn doet aan bergbeklimmen

In een bocht van het pad,

hoog in de Pyreneeën, sta ik ineens oog in oog met een Wild zwijn. Het is een jong dier, eigenlijk een frisling nog, soortgenoten zijn er niet te ontdekken. Ze negeert me en doet alsof ze me niet ziet. Het dier probeert met geweld een steile rotsachtige helling te beklimmen.

Maar één stap

omhoog betekent drie stappen omlaag. Stappen? Het is meer glijden wat ze doet.

Ze maakt

stevige uitglijders en ik ben bang dat ze haar poten breekt, maar ze geeft geen kick en gaat onverdroten verder.

Op een gegeven moment

kan ze het evenwicht niet meer houden en valt ze enkele meters omlaag, gelukkig is ze niet gewond. Ik besluit wat meer afstand te nemen en verder weg te gaan staan.

Na een tijdje

zie ik dat ze een ander pad naar boven heeft gevonden, waarlangs ze wel omhoog komt.

Als ze eindelijk boven is

kijkt ze voor het eerst mijn kant uit. Triomfantelijk dat wel.

Het Wild zwijn 
of Everzwijn (Sus scrofa), is het meest voorkomende lid van de familie der varkens (Suidae), en komt tegenwoordig over de hele wereld voor. Het is de wilde voorouder van het gedomesticeerde varken. In het noorden van Europa worden zwijnen zwaarder dan in het zuiden. Het lichaamsgewicht is ook afhankelijk van de leefomstandigheden, in goede omstandigheden kan het gewicht in korte tijd verdubbelen.

80% van de Wilde zwijnen wordt jaarlijks gedood.

Geen regen gevonden

Afgezien van de regen

 op de Mont Aigoual in de Franse Cevennen, ben ik op mijn tochtje door Noord-Spanje en Zuid-Frankrijk geen regen meer tegen gekomen. Het was overal droog en warm.

De “Laguna de Gallocanta” 

die gedeeltelijk in de Spaanse provincies Zaragoza en Teruel ligt, is zelfs helemaal droog gevallen. Normaal moeten hier over enkele dagen de eerste kraanvogels uit het noorden aankomen die de lagune als overnachtingsplaats gebruiken. Maar nu maken wilde zwijnen gebruik van de droog gevallen lagune om snel over te kunnen steken naar de omliggende bergen.

Als er niet snel regen 

komt en er dus geen water in de lagune vloeit betekend dit dat een groot gedeelte van de tienduizenden in Spanje overwinterende kraanvogels zullen doorvliegen naar het eveneens Spaanse Extremadura. Het water in de lagune biedt de kraanvogels bescherming tegen vossen en andere predatoren, ze gebruiken het niet om te drinken want het water (als er water is) in de lagune is zout.

Hoe droog 

het is kun je goed zien aan de stofwolken die een naar huis terugkerende tractor opwerpt bij de lagune.