De klok is teruggezet

Het was 5 voor 12, 
de hele winter had het nauwelijks geregend in Spanje. De stuwmeren begonnen al aardig leeg te raken en ik besloot om een rondje te maken om te kijken hoe erg het met de droogte gesteld was.

En dat was niet mis, 
veel stuwmeren stonden op het niveau van wat ze normaal staan aan het eind van een lange hete zomer. Verloren schatten, zoals deze MG-B, kwamen weer boven water. Hopelijk niet de MG van Albert en Mara.

Watervogels, 

waaronder deze Purperkoet (Porphyrio madagascariensis), probeerden op gortdroge rivierbeddingen hun kostje bij elkaar te scharrelen. 

Maar zie, het wonder geschiede. 
Op de terugweg naar huis - met een camper onder het stof – begon het, bij het op 1.456  meter hoogte gelegen Puertomingalvo, zachtjes te sneeuwen. 

Afdalend 
in de richting van Valencia ging het over in regen en eenmaal thuis stortregende het en moest ik, door een verstopte afvoer, het terras leeg gaan staan te hozen.

Zo zie je dat in een etmaal de wereld er ineens heel anders uit kan zien. Er is in die 24 uur heel wat regen gevallen en de stuwmeren zijn weer een beetje voller. Maar het is natuurlijk lang niet genoeg, het is nu 10 voor 12.