Posts tonen met het label Tour de France. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Tour de France. Alle posts tonen

dinsdag 27 augustus 2013

Kijk uit voor natte voeten op de Passage du Gois

Wie niet snel genoeg is, krijgt natte voeten op de Passage du Gois. Twee keer per dag stijgt het water bij hoogwater minimaal een meter, soms zelfs vier keer zoveel.


De Passage du Gois is een 4,5 km lange oversteek van het vaste land naar het eiland Noirmoutier. Het ligt tussen Beauvoir-sur-Mer en Île de Noirmoutier, in het Franse departement Vendée. De oversteek wordt twee keer per dag overspoeld door de vloed. Pas sinds 1971 is er ook een brug om het eiland Noirmoutier te bereiken, le pont du Noirmoutier.

De Passage du Gois is sinds de 17de eeuw in gebruik en was tot 1971 – het jaar waarin de brug gereed kwam - de enige berijdbare weg naar het eiland. De Gois is gevormd door zandbanken en de naam zou zijn afgeleid van de plaatselijke term goiser (door de modder baggeren). Langs deze overstroombare weg staan tal van vluchtheuvels met palen waarop mensen die worden verrast door het wassende water kunnen wachten tot het eb wordt.

Er worden blijkbaar heel wat mensen verrast worden door het wassende water als je kijkt naar de foto’s die te zien zijn op internet. Auto’s, bussen en campers staan tot het dak in het zoute water. De meeste mensen wachten klaarblijkelijk tot het laatste moment om de Passage du Gois over te steken.

Nochtans staat er een elektronische klok en waarschuwingsborden (in 3 talen), die aangeven wanneer de oversteek veilig kan worden genomen. Er zijn echter ook foto’s te zien van vissersschepen die vastliggen op de droog gevallen weg. Een heel apart weggetje dus en daar kunnen sommige deelnemers van de Tour de France over mee praten.

Alex Zülle zal niet graag worden herinnerd aan de tweede rit uit de Tour van 1999 tussen Challans en Saint-Nazaire. Jaan Kirsipuu behield die dag de gele trui die hij een dag eerder van proloogwinnaar Lance Armstrong had overgenomen. Tom Steels won de massasprint die er geen was, omdat een groot deel van het peloton bij de oversteek van de - door zeealgen - glibberige Passage du Gois onderuit was gegaan.

Alex Zülle, een Zwitser met Nederlandse moeder en favoriet voor de eindzege na onder andere twee eindzeges in de Vuelta, was het grootste slachtoffer: hij verloor ruim 6 minuten en kon de gele trui onmiddellijk vergeten. Desondanks eindigde Alex Zülle in Parijs als tweede. Het verschil met Lance Armstrong, die zijn eerste van uiteindelijk zeven edities won, was maar iets meer dan die 6 minuten. Zonder de Passage du Gois had de had de uitslag van die Tour er wellicht heel anders uitgezien!


Wacht dus niet tot het laatste moment om de Passage du Gois over te steken, je kunt altijd nog de brug nemen.

dinsdag 18 oktober 2011

Tour de France 2012

Vandaag is het routeschema voor de Tour de France 2012 bekend gemaakt. De 16de etappe op woensdag 18 juli 2012 gaat van Pau naar Bagnères de Luchon en is de koninginnenrit vanwege de beklimming van 4 bergen in de Pyreneeën, te weten: de Aubisque, de Tourmalet, de Aspin en de Peyresourde.


Ik ben weleens op de Aubisque, de Tourmalet en de Aspin geweest. Mijn busje moest heel wat toeren maken om bergop te komen en soms viel ik zelfs haast stil. De wegen zijn vaak erg smal en steil en er lopen loslopende koeien, paarden, ezels, varkens en honden en dan heb ik het alleen nog maar over de gedomesticeerde dieren. Er kan ook een hert of andere wild oversteken. Het afdalen met hoge snelheid van de renners is nog een graadje moeilijker en vereist veel stuurmanskunst, ook van de volgauto’s. Vergeet daarbij niet al die met water smijtende, meerennende en met veel te grote vlaggen zwaaiende wielerfans en je begrijpt niet dat er in verhouding zo weinig ernstige ongelukken gebeuren.

Tourbaas Christian Prudhomme omschreef de komende Tour de France als: “We hebben geprobeerd etappes neer te zetten waarin elke dag wel iets moois kan gebeuren”, ik hou mijn hart vast.


Gelukkig waakt in de Pyreneeën “Notre Dame de Luret” protectrice des voyageurs, dat is een hele geruststelling.


Het zijn niet alleen fietsers die de Col d'Aspin op en af sjezen, ook motorrijders uit heel europa vinden dit een ideaal circuit. Alle te beklimmen cols liggen in het “Parc National des Pyrénées”, een natuurgebied.

dinsdag 20 september 2011

Natte Berg

Ik ben gisteren de, uit de Tour de France bekende, 1567 meter hoge Mont Aigoual opgereden. De naam van de berg is ontleend aan de overvloedige regens die de flanken teisteren. De warme vochtige lucht die uit het zuidelijke Rhônedal opstijgt tegen de Cevennen ontlast zich tegen de flanken van de Mont Aigoual, wat Regenberg betekend.
Niet alleen regende en stormde het maar ook de temperatuur daalde naar 2.5 graden Celsius.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...