De Muurgekko
zou volgens
de boekjes - inclusief staart - maximaal 16 centimeter lang kunnen worden.
Misschien hebben ze exemplaren uit een terrarium gemeten want bij mijn huis
lopen er toch echt grotere langs de muur. Het lijkt wel of de Gekko
meegroeit met de ouderdom van een huis want in oude casitas en ruïnes zag ik
nog grotere exemplaren.
De muurgekko’s
hebben allemaal
krokodilachtige schubben op de huid; deze zijn sterk gekield en puntig vooral
op de staart, flanken en zijkanten van de nek. Verder heeft deze soort een
sterk afgeplat lichaam, een verticale pupil en grote kleefkussentjes (lamellae).
De muurgekko
kan door de
kleefkussentjes over elk oppervlak lopen, meestal rent hij over muren en
steenhopen op jacht naar voedsel, in droge streken met veel natuurstenen muren,
rotsen of klippen waar hij zich tussen verstopt. Het is een nachtdier dat jaagt
op insecten en andere kleine ongewervelde. Vijanden zijn slangen, andere
hagedissen, uilen en in mindere mate roofvogels, want deze jagen overdag. Een muurgekko
kan 7 jaar oud worden, oudere dieren worden tamelijk dik en plomp. Ondanks dat
het een nachtdier is zitten er in de zomer altijd wel enkele exemplaren overdag
- op een schaduwrijke plek - langs de muur.
Als ik mijn tuin
water geef en de muur wordt per ongeluk nat dan heeft de Muurgekko – ondanks de kleefkussentjes – toch wel moeite met natte muren. Als ik er één zie zitten sproei ik daar dan ook niet. Voorts zijn ze erg gevoelig voor de damp van verf, bij onvoldoende ventilatie vallen ze soms dood of verdoofd naar beneden.
water geef en de muur wordt per ongeluk nat dan heeft de Muurgekko – ondanks de kleefkussentjes – toch wel moeite met natte muren. Als ik er één zie zitten sproei ik daar dan ook niet. Voorts zijn ze erg gevoelig voor de damp van verf, bij onvoldoende ventilatie vallen ze soms dood of verdoofd naar beneden.
