Vooral in de economisch wat
achtergebleven streken van Spanje en Portugal kom je ze regelmatig tegen, herderinnetjes.
Maar niet het romantische type herderinnetje wat je in gedachten schiet bij het
woord ervan of één uit een sprookje van Hans Christian Andersen. Dit zijn echte
herderinnen, stoere vrouwen die dagen alleen vergezelt van hun honden, schapen en
geiten over de vlaktes trekken. Die een woord wat ze nauwelijks kennen ‘emancipatie’
al in praktijk brachten toen de meeste mensen er noch niet van gehoord hadden.
Ze hebben altijd een tas, mand
of rugzak bij zich, voorzien van wat proviand, zalfjes en geneesmiddelen voor
de schapen en geiten. Omdat er geen man in de buurt is en ze toch ergens tegen
moeten sputteren is de hond vaak het slachtoffer.
Het hoeden van schapen was
van oorsprong een rendabele manier om van de verder onbruikbare woeste gronden
te profiteren. Maar om vandaag de dag je schaapjes op het droge te krijgen is
een hele opgave.