Met dank aan Willem Bil

De geoogste rijstvelden in de Marjal de Pego-Oliva zijn rommelig en nat. Door de - tot nu toe - warme winter zijn er veel muggenlarven en andere insecten. Honderden water en zangvogels – waaronder veel trekvogels - kunnen er voedsel vinden. Er zijn ook veel karpers en rivierkreeften achtergebleven op de velden. Soms, als een bruine kiekendief het riet afstruint, zie je tientallen kleine zilverreigers en koereigers de lucht in gaan om iets verder weer neer te strijken. Op de droge stukjes van de natte velden zie je witte en gele kwikstaarten, gras en waterpiepers, rietgorzen, rood en blauwborsten. Soms zie je in een flits een ijsvogel voorbij spurten. Hoog in de lucht staat een dwergarend en later op de dag zal ik nog een visarend zien die op een onbereikbare mast zit te foerageren. Tussen het riet verschuilen zich waterhoentjes, waterrallen en purperkoeten. In de bomen zitten torenvalken en hele kolonies tetterende spreeuwen. Als je naar de vogels kijkt zie je dat ze regelmatig een blik op de lucht werpen, beducht voor de roofvogels die constant patrouilleren en soms meedogenloos toeslaan. Ja, er is in deze tijd van het jaar veel te zien in de Marjal.    

De Blauwborst (Luscinia svecica) is een leuk vogeltje die je alleen maar in de winter in de Marjal de Pego-Oliva ziet en dan natuurlijk in zijn winterjas, ik heb hem zelfs nog nooit in de spetterende kleuren van zijn zomers pak gezien iets wat ik wel jammer vind. Ik richt me deze dag dan ook zoveel mogelijk op de blauwborst want straks is hij weer weg. Daar komt bij dat het gelukkig een beetje bewolkt is waardoor de foto’s niet van die harde contrasten hebben.

Als ik thuis kom en 's avonds de foto’s bekijk zie ik dat er foto van een blauwborst met een ringetje bij zit. Ik probeer het ringetje te ontcijferen maar dat is nog een hele klus. HEM – LLAND - 008 kan ik uiteindelijk lezen. LLAND zouden ze in Nederland, HOLLAND op de ring zetten? Ik weet het niet en na op internet een vogelringstation te hebben opgezocht kom ik terecht bij Vogelringstation (VRS) Menork in Lippenhuizen, Friesland . Een schot in de roos want daar is de zeer behulpzame Willem Bil - ringer 441 - aan verbonden die me anderhalve dag later laat weten dat de blauwborst afgelopen september is geringd in Nationaal Park de Groote Peel op de grens van Brabant en Limburg. Lees het hele verhaal op de site van Vogelringstation Menork.   Dank je, Willem!

Grutto sterft tragische dood in Mali.

Een van de vijftien grutto's (Limosa limosa) die dit voorjaar in Friesland van een zendertje werden voorzien, is gesneuveld in Mali. De grutto kwam in een visnet aan zijn einde.

De trekvogel kreeg dit voorjaar, net als veertien soortgenoten, een zendertje ter grootte van een klein ei in de buikholte geïmplanteerd. Zo konden onderzoekers de tocht volgen die de dieren jaarlijks maken. De grutto vloog na het broedseizoen in de Friese weiden, in juni via Spanje en Senegal naar Guinee-Bissau. Daar bleef de vogel drie maanden, alvorens door te vliegen naar de binnendelta van de rivier de Niger in Mali. Na een week gaf de zender aan dat de vogel dood moest zijn. De onderzoekers startten direct een opsporingsactie. De grutto was naar een vrijwel onbereikbare plek gevlogen. Met hulp van een onderzoeksinstituut in Mali werd de afgelegen plek bereikt waar de grutto het leven had gelaten. Hier stuitten de onderzoekers op argwaan van de plaatselijke dorpsbewoners en vissers, die niet begrepen waar de overmatige interesse in de dode vogel vandaan kwam. Na lang overleg met de dorpsoudste en zijn raadgevers werd het stoffelijk overschot van de grutto uiteindelijk overhandigd. Het bleek dat de grutto door domme pech was overleden. Hij was in een visfuik terechtgekomen. Overigens is de jacht op grutto's in Mali niet ongewoon: als de visvangst tegenvalt worden de vogels vaak voor consumptie afgeschoten of door gespecialiseerde vogelvangers met netten gevangen.

Van de vijftien grutto's die met een zendertje werden uitgerust zijn er, onder meer door materiaalpech, nog maar vijf 'in de lucht'. De onderzoekers proberen uit te vinden of de vogels aan 'loop migration' doen, dat wil zeggen dat de vogels een rondje maken van Friesland, via Spanje naar Afrika, om via Italië weer terug te keren naar de Friese weilanden. Voor deze grutto zit de lange terugreis er in ieder geval niet meer in.
Meer foto's op Vogel ABC

Grutto vliegt in één ruk naar Senegal.

In mei van dit jaar voorzag een onderzoeksgroep vijftien grutto’s (Limosa limosa) in Friesland van een zender. Met dit zenderproject willen de onderzoekers achterhalen hoe de vogels precies tussen winter en zomerverblijf trekken. De peilingen van de grutto’s worden gedaan met behulp van een kleine zender die in de buikholte van de vogels is geplaatst. Op gezette tijden zoekt deze zender contact met de Argos-satellieten, die vervolgens de positie van de zender doorsturen naar de onderzoekers. Één van de grutto’s werd voor het laatst in Nederland gepeild in de Workumerwaard, in het zuidwesten van Friesland. Tijdens de volgende peiling, een dag later, vloog ze over de Straat van Gibraltar.

Weer een dag later werd ze door de satelliet ‘gezien’ op een strand iets ten zuiden van de Mauritiaanse hoofdstad Nouakchott. Dinsdagochtend rond 10.00 uur passeerde ze de Senegal rivier, in het grensgebied tussen Mauritanië en Senegal (West-Afrika). De afstand van ruim vierduizend kilometer legde zij af in twee etmalen vrijwel non-stop vliegen. De gemiddelde snelheid lag daarbij op bijna tachtig kilometer per uur. ‘Als je de meewind daarvan aftrekt, dan blijft er nog steeds een snelheid over van bijna vijftig kilometer per uur, een indrukwekkende prestatie.

Meer foto's op Vogel ABC