zaterdag 25 januari 2014

De laatste der ……..


In 2004 had hij nog een redelijk grote kudde, als hij passeerde dan stond je stof te happen. De tientallen schapen- en geitenpootjes deden het stof opdwarrelen. Hij liep met ferme pas zijn trouwe hond aan zijn zijde, toch was hij toen al 75 maar dat wist ik niet. Ik vond het eigenlijk maar vervelend als hij aankwam, je moest wachten tot hij voorbij was en dat kon lang duren. Ik had hem eigenlijk nooit aangesproken, geen tijd ik wilde vogels fotograferen. Hij was toen niet de enige in de Marjal die met een schaapskudde liep, er waren er meer. Op verschillende plaatsen stonden stallen waar de schapen en geiten in overnachten. Het was een leuk gezicht, de koereigers die meeliften op de ruggen van de dieren. Uitkijkend naar opvliegende insecten en niet bang voor de herder. 


En nu 10 jaar later? …. In de loop van de jaren zijn ze verdwenen de schaap- en geitenkudden, alleen in de zomer loopt er nog één buiten hem. Want hij loopt er nog steeds en ik heb hem eindelijk eens aangesproken. 85 jaar is hij nu verteld hij stralend, en ja zijn gezondheid is nog uitstekend. 40 jaar loopt hij nu met zijn kudde in de Marjal en 45 jaar woonde hij in Andorra in de Pyreneeën, daar is hij ook geboren. Als ik vraag of hij nog wel eens naar Andorra gaat, is het antwoord: een heel enkele keer, maar meestal komen mijn broers hier naar Pego want ik kan de dieren moeilijk alleen laten. Die dieren, daar zijn er in de loop van de jaren nog maar een paar van overgebleven. Geiten heeft hij niet meer, een paar schapen en een nieuwe hond is alles wat er is overgebleven. Het loont niet meer, er is steeds meer woeste grond in gebruik genomen als landbouwgrond en dus is er minder te grazen voor de dieren.


Hoe is het met de dieren in de Marjal vraag ik hem, zijn er meer of minder dan vroeger? Volgens hem zijn het er veel minder en komt dat door het verdwijnen van de woeste grond en de te grote jachtdruk. De hele winter zijn ze aan het schieten en niet alleen schieten ze de prooidieren weg en de vogels uit de lucht, maar ook verknallen ze de rust die overwinterende vogels nodig hebben. Ook zijn er door het gebruik van het landbouwgif, wat ze over de rijstvelden uitsproeien, nu veel minder insecten. Waardoor er een voedselschaarste is. Jammer dat ze een dergelijk mooi stukje natuur zo slecht beheren. En verder loopt hij weer met zijn enkele overgebleven schapen en zijn hond. Een plastic vat meedragend waarop hij straks gaat zitten als zijn schapen een begraasbaar plekje hebben gevonden. 

5 opmerkingen:

  1. Een mooie, maar melancholieke reportage Wout. Bij ons in de vallei zijn nog enkele herders met flinke kudde´s. Ze grazen soms vlak langs de doorgaande weg.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel mooi Wout om deze man eens aandacht te geven ,zulke mensen zijn vergroeid met de natuur en weten veel te vertellen,je hebt er een geweldige serie met prachtige foto,s van gemaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hij zit er altijd melancholiek met hond en paar schapen. Je moet dit verhaal maar eens publiceren in een van de buitenlandse weekbladen. Mogelijk worden de autoriteiten dan alert en stoppen die fatale jagers. Pracht verhaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Magnifiques ces scènes de la vie rurale!
    J'adore la (2), poussière, et rencontre très improbable de ces hérons et des moutons, superbe!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Wout, op dit moment zijn de schaapjes waarschijnlijk alleen nog maar een hobby, maar dan wel een "hobby" waarbuiten hij misschien niet echt kan leven! Het enigszins aan banden leggen van de jacht is hier in Spanje praktisch onbegonnen werk, de jachtlobby heeft goede conecties, wat waarschijnlijk ook wel te maken heeft met het soort mensen die het bedrijven (bij ons worden ze die "rijke lui uit de stad genoemd"). Bij ons (León) is de hoeveelheid woeste grond de laatste tientallen jaren gelukkig alleen maar toegenomen.

    Groetjes, Marius

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...